Gebruikelijkheidscriterium in de werkkostenregeling (WKR)

Werkgevers hebben de mogelijkheid om vergoedingen en verstrekkingen aan te wijzen als zogenoemd eindheffingsbestanddeel. Door die aanwijzing behoort het desbetreffende loonbestanddeel niet meer tot het loon waarop loonheffing moet worden ingehouden en afgedragen, maar wordt de werkgever zelf de belastingplichtige.

Bij de berekening van de verschuldigde loonbelasting kan aanspraak worden gemaakt op een gerichte vrijstelling of gebruik worden gemaakt van de zogenoemde vrije ruimte. Aan de keuze om een vergoeding of verstrekking aan te wijzen als eindheffingsbestanddeel is echter de voorwaarde verbonden dat is voldaan aan het gebruikelijkheidscriterium. Dit criterium is in de wet niet nader omschreven. In de e-learning wordt het criterium uitgewerkt aan de hand van parlementaire geschiedenis en jurisprudentie.

Leerdoel

In deze training wordt ingegaan op gebruikelijkheidscriterium in de werkkostenregeling (WKR). Met de training wordt inzicht verschaft over de vraag of een vergoeding of verstrekking als eindheffingsbestanddeel kan worden aangewezen, alsmede de gevolgen die dat voor de loonheffing heeft.

Doelgroep

Inhoudingsplichtigen (werkgevers) en hun adviseurs.

Inhoud

1. Wat houdt het gebruikelijkheidscriterium in?
2. Doelmatigheidscriterium zoals gehanteerd door de Belastingdienst
3. Gevolgen van de gemaakte keuzes
4. Berekening eindheffing
5. Vergelijking eindheffing met reguliere inhouding van loonheffing

Accreditatie

NBA: Deze cursus kwalificeert wanneer het bovengenoemde leerdoel onderdeel uitmaakt van uw PE-portfolio.
RB: 1 fiscale PE-punt

Docent

mr. E. (Bert) Alink RB